Autor: admin9592

Zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda Biblioteka nocą? My mieliśmy okazję przekonać się na własne oczy podczas drugiego z cyklu spotkań „Niebo nad Biblioteką”, organizowanego przy współpracy z PTMA Warszawa oraz Gminna Biblioteka Publiczna w Klembowie oraz Filia w Woli Rasztowskiej.

W nowym budynku Biblioteki spotkaliśmy się w niedzielny wieczór. Zajęcia rozpoczęły się od poprowadzonej przez Panów Tomasza Zwolińskiego i Krzysztofa Szcześniaka z PTMA krótkiej prelekcji o obiektach, które wypatrzyć można na nocnym niebie. Pełnej kosmicznych ciekawostek opowieści towarzyszył pokaz wyświetlanych na dużym ekranie astrofotografii.

Następnie, dzięki ogromnemu banerowi ze zdjęciem Księżyca, uczestnicy spotkania mogli zapoznać się z ukształtowaniem naszego jedynego naturalnego satelity, a także dotknąć najprawdziwszych odłamków meteorytów. Przy tej okazji Pan Krzysztof przeprowadził z dziećmi krótki eksperyment pokazujący, jak powstają kratery na Księżycu. Holenderskie kakao doskonale poradziło sobie jako regolit księżycowy, którego warstwa przez dłuższy czas jeszcze mocno trzymała się dłoni i nosów młodych miłośników astronomii.

Kolejnym punktem programu były warsztaty plastyczno-kaligraficzne, gdzie dzieci, pod kierunkiem Anny Malesińskiej z Fundacja Natura Rzeczy, przedstawiły swoje własne interpretacje gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy. Największym powodzeniem cieszyła się świecąca w ciemnościach farba, którą oznaczane były tworzące konstelację gwiazdy. Gotowe prace zostały oprawione i w formie wystawy będą stanowić w najbliższym czasie interesującą dekorację bibliotecznych wnętrz.

Kiedy zakończyliśmy artystyczne zmagania, noc szczelnie otuliła już Bibliotekę – można więc było przejść do głównej atrakcji tego wieczoru, czyli oglądania nocnego nieba. Korzystając z powiększającego aż 40-krotnie teleskopu obserwowaliśmy Trójkąt Letni, porównując barwy tworzących go gwiazd, dowiedzieliśmy się jak odnaleźć Gwiazdę Polarną, a także przyglądaliśmy się galaktyce M31.

Nieco zziębnięci, ale zadowoleni zakończyliśmy nocne warsztaty i z niecierpliwością wyczekujemy na finałowe spotkanie, już w październiku! Już teraz możemy zdradzić, że będzie… wystrzałowo!

Rzadko zdarza się, by upalna pogoda cieszyła. Ale ponieważ bohaterem naszego pierwszego spotkania w ramach cyklu „Niebo nad Biblioteką” było Słońce – bezchmurna aura zapewniła scenerię jak najbardziej pożądaną.

Gminna Biblioteka Publiczna w Klembowie oraz Filia w Woli Rasztowskiej jeszcze jest zamknięta, ale mogliśmy skorzystać z jej plenerowych okoliczności przyrody, za co serdecznie dziękujemy

PTMA Warszawa przygotowało dla Uczestników mnóstwo atrakcji:

zbudowaliśmy miniaturę Układu Słonecznego (okazało się, że do Plutona mamy naprawdę daaaaaleko),

obserwowaliśmy Słońce z użyciem narzędzi prostszych (maska słoneczna) oraz tych bardziej skomplikowanych (teleskopy),

oglądaliśmy wydrukowane w dużym rozmiarze astrofotografie,

mieliśmy możliwość porównać, jak ciężki jest kilogram na różnych planetach (niektórzy mieli problem z uniesieniem Jowiszowego kilograma),

przeprowadziliśmy atak piankowych rakiet na wybrzeże Cienkiej,

z pomocą pana Mikołaja Amilusik zbudowaliśmy zegary słoneczne, by przekonać się, że to już najwyższy czas iść na obiad

Z niecierpliwością czekamy na kolejne spotkanie, które poświęcone będzie nocnemu niebu!

W wakacyjną sobotę, 20 lipca, niepozorna łąka przy ulicy Wesołej w Michałowie stała się obiektem szczegółowych badań i analiz. To właśnie tego dnia zaprosiliśmy firmę HPC Polgeol S.A. do przeprowadzenia warsztatów geologicznych dla dzieci.

Na co dzień HPC Polgeol S.A. zajmuje się badaniami inżynierskimi, hydrogeologią, geotermią, kartografią, badaniami wód i ścieków i badaniami geotechnicznymi. Szóstka specjalistów z firmy, w ramach wolontariatu, w dzień wolny od pracy, zdecydowała się pokazać czternaściorgu młodych mieszkańców gminy Klembów, jak interesujący jest zawód geologa.

Na wspomnianej wyżej łące wyznaczone zostały trzy sektory ze stanowiskami, przy których podzielone na grupy dzieci miały okazję zapoznać się z kolejnymi etapami pracy geologa.

Przy pierwszym stanowisku można było zobaczyć, jak działa duża spalinowa wiertnica, która wydobywa grunt do badań ze znacznych głębokości. Zaskoczenia nie było i na całej długości dwumetrowego świdra dostrzec można było jedynie piach . Zaprezentowana została także ręczna sonda do badania gęstości gruntu. Chętni mogli spróbować swych sił z wydobywaniem próbek świdrem ręcznym.

Kolejne stanowisko przypominało prawdziwe laboratorium chemiczne, z mnóstwem szklanych naczyń o interesujących kształtach, probówek, odczynników i tajemniczych substancji. Dzieci mogły zobaczyć, dotknąć i powąchać rozmaite rodzaje gleb, ocenić frakcje piasku – od najdrobniejszego do najgrubszego. Zaprezentowane zostały metody pomiaru pH gleby, a także sposoby analiz zdatności wody do spożycia.

Trzecie stanowisko poświęcone było ostatniemu etapowi pracy geologa – po zebraniu próbek i analizie laboratoryjnej trzeba zgromadzone dane przenieść na papier. Dzieci miały okazję przygotowania prostego rysunku obrazującego profil glebowy.

Panujący upał wymusił małą przerwę techniczną, podczas której młodzi adepci geologii chłodzili się wodą z ogrodowego zraszacza. Chłodzenie wewnętrzne odbywało się przy pomocy orzeźwiającej lemoniady, ubytki kaloryczne uzupełniać można było domowymi ciastami.

Po wykonaniu zadań ze wszystkich stanowisk dzieci otrzymały dyplomy Młodego Geologa.

To już kolejne ze zorganizowanych przez Fundacja Natura Rzeczy w tym roku wydarzeń, które mają na celu obudzenie w dzieciach ciekawości otaczającego je świata. Od lutego, czyli od rozpoczęcia działalności Fundacji, zdążyliśmy już przygotować sadzonki dębów z kiełkujących żołędzi, przy wsparciu Gmina Klembów budowaliśmy budki lęgowe dla ptaków, braliśmy udział w akcji „SPRZĄTAM! NIE ŚMIECĘ!”, reprezentowaliśmy naszą gminę w VIII Międzynarodowym Spisie Bociana Białego. Sobotnie warsztaty geologiczne „Co w ziemi siedzi” dołączają do tej listy. A w planach mamy kolejne ciekawe działania, szczegóły już niebawem!

Międzynarodowy Spis Bociana Białego odbywa się raz na 10 lat. W tym roku populacja tych ptaków w obszarze ich występowania (Europa i Afryka Północna) liczona jest po raz ósmy. Spis jest niezwykle ważny z uwagi na możliwość oszacowania ilości gniazd, stanu populacji bocianów oraz liczby piskląt jakie odchowały pary przystępujące do lęgu.

Fundacja Natura Rzeczy dostąpiła zaszczytu zliczenia gniazd i ich lokatorów na terenie Gmina Klembów.

Już od wczesnej wiosny przemierzałam naszą Gminę wzdłuż i wszerz wypatrując gniazd i platform gniazdowych, których dokładną lokalizację oznaczałam na przygotowanej mapie. A od początku lipca ruszyłam znowu w teren, by sprawdzić czy i kto zamieszkał w zbudowanych z patyków penthouse’ach. W zdecydowanej większości gniazd lokatorzy dopisali oraz doczekali się potomstwa.

W tym miejscu chciałabym zwrócić uwagę na nieocenioną pomoc starszych mieszkańców Gminy – właścicieli posesji, na których znajdują się gniazda oraz sąsiadów. Widać, że są zżyci ze „swoimi” bocianami, lubią je i szanują, doskonale orientują się o efektach lęgów – ile młodych było, ile zostało z gniazd wyrzuconych. Chętnie dzielili się swoją wiedzą, za co serdecznie dziękuję. Dziękuję również Radnym i Sołtysom, których podpytywałam o gniazda, co do których nie miałam pewności.

Podziękowania kieruję również do mieszkańca Nowego Kraszewa, który zgodził się przyjąć na swoje podwórko podlota – malec podczas wichury wypadł z gniazda i utknął w gęstwinie wysokiej nawłoci pod słupem, na którym było gniazdo.

Największe słowa uznania chciałabym przekazać dla delegacji naszego Klubu Przyrodnika „Przyrodnicy z Natury”. Dzieciaki dzielnie i z zaangażowaniem brały udział w liczeniu bocianów. Wystarczyło tylko utrzymać stały poziom jagodzianek w ich brzuchach, a same domagały się by jechać i sprawdzać kolejne gniazda

Podsumowując – na terenie Gmina Klembów oznaczone zostało 37 gniazd, w których stwierdzono obecność łącznie 61 młodych.

A już za 10 lat kolejny Spis!

Żywot bocianiego Rachmistrza Spisowego nie jest łatwy. W tym roku nasza Fundacja bierze udział w ważnym wydarzeniu, jakim jest VIII Międzynarodowy Spis Bociana Białego . Liczymy bociany w Gmina Klembów .

Wiosną sporządziliśmy mapę, na której zaznaczone zostały wszystkie gniazda na terenie naszej gminy. Dzisiaj, wraz z jednoosobową reprezentacją naszego Klubu Przyrodnika wyruszyłyśmy w teren, by zinwentaryzować stan obłożenia w bocianich rezydencjach.

Zaczęło się miło i przyjemnie, mieszkańcy sąsiadujących z gniazdami domów opowiadali nam chętnie, czy i ile młodych było w gniazdach na początku, a ile zostało wyrzuconych przez rodziców. Zostało nam właściwie tylko uzupełnianie tabelki i robienie zdjęć.

Sytuacja zmieniła się przy gnieździe oznaczonym numerem 13… Widać w nim było dwa młode, ale postanowiłyśmy jeszcze popytać, czy nie było ich więcej. Jedna sąsiadka stwierdziła, że w ogóle nie patrzy w tamtą stronę , kolejna powiedziała, że były trzy, ale jeden chyba wypadł. Pod kolejnym adresem dowiedziałyśmy się, że owszem – jeden bocian kilka dni temu podczas wichury wypadł, ale… dalej żyje, chodzi pod słupem, na którym jest gniazdo. Niestety, ponieważ słup stoi w gęstwinie wysokiej nawłoci, młody nie może się wydostać, a matka nie ma go jak karmić. Sąsiedzi donosili mu wodę, ale widać, że malec jest słaby, a dodatkowo narażony na spotkanie z kręcącymi się po okolicy lisami.

Zadzwoniłam do Centrali VIII Międzynarodowy Spis Bociana Białego , gdzie dowiedziałam się, że najlepiej byłoby przenieść dzieciaka na jakieś zamknięte podwórko w pobliżu, gdzie matka mogłaby go dalej spokojnie dokarmiać. Ponieważ państwo, którzy boćkowi pomagali do tej pory nie mogli wziąć go do siebie, szukałyśmy dalej. Kolejny sąsiad przejął się losem malca, o którego przygodzie nie miał pojęcia. Wziął z domu koc, który zarzuciliśmy na głowę podlotowi i przenieśliśmy go na podwórko. Z początku wyglądał na mocno osłabionego i przestraszonego, ale już po kilku godzinach dostałam informację, że matka przyleciała, nakarmiła i maluch rozpoczął eksplorację podwórka Mam nadzieję, że już niebawem dołączy do reszty rodzeństwa w podróży na zimowe wakacje!

A do liczenia wracamy w kolejnych dniach!

Aktualizacja – 3 października otrzymaliśmy następującą wiadomość:

„Informujemy , że bocian który wypadł z gniazda wyrósł,szybko nabrał sił ( był zdecydowanie silniejszy niż pozostałe bociany)i odleciał we właściwym czasie:)”